هنگامی که پوست آسیبی میبیند ، روند بهبودی بدن ما بلافاصله برای التیام زخم شروع به کار می کند. اما گاهی اوقات زخم ها آنطور که باید خوب نمی شوند.
میلیون ها نفر در سراسر جهان از زخم های پوستی ناشی از سوختگی، جراحی، عفونت و زخم فشاری رنج می برند. با افزایش سن جمعیت، بیماری های دژنراتیو همچنان در حال افزایش هستند که منجر به زخم های مزمن مرتبط با مشکلات عروقی و دیابت می شود.
زخم های مزمن به هر زخمی گفته می شود که در مراحل عادی بهبودی به موقع پیشرفت نمی کند. آنها معمولاً شامل زخم پای دیابتی، زخم وریدی ساق پا و زخم فشاری هستند.
این زخم ها می توانند 12 تا 13 ماه طول بکشند و در 60 تا 70 درصد بیماران عود می کنند. آنها اغلب منجر به از دست دادن عملکرد، کاهش کیفیت زندگی، و حتی می توانند به یک علت مهم برای عوارض تبدیل شوند.
زخم‌های مزمن شیوع بیشتری پیدا میکنند و درمان آن دشوارتر می‌شود و با هزینه‌های درمانی بالایی همراه است. به همین دلیل، نیاز فوری به کشف رویکردهای جدید برای بهبود بهبود زخم وجود دارد.
پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP(پی ار پی) به عنوان یک درمان موثر برای بهبود زخم مورد توجه قرار گرفته است. برای یادگیری علت، اجازه دهید نگاهی عمیق‌تر به روند بهبود زخم‌های پوستی بیندازیم.
1- نمونه کوچکی از خون از بیمار گرفته می شود و به لوله خون دکتر پی آر پی تزریق می شود.
2- سپس پلاکت ها از سایر اجزای خون جدا شده و غلظت آنها با استفاده از سانتریفیوژ دکتر پی آر پی و با برداشتن مقداری از پلاسما افزایش می یابد.
3- پلاسمای غنی از پلاکت حاصل سپس روی و اطراف محل آسیب دیده بیمار اعمال می شود.
4- فاکتورهای رشد غلیظ موجود در پلاسما باعث ایجاد یک پاسخ التهابی خفیف می شود که به طور موثری پاسخ درمانی طبیعی بدن را آغاز می کند.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) با آزادسازی فاکتورهای رشد از پلاکت ها از طریق دگرانولاسیون گرانول های آلفا عمل می کند. آلفا گرانول ها منبع غنی از فاکتورهای رشد مانند PDGF (فاکتور رشد مشتق از پلاکت)، EGF (عوامل رشد اپیتلیال)، VEGF (فاکتور رشد اندوتلیال عروقی) هستند که نقش مهمی در روند بهبود زخم ایفا میکنند.
این فاکتورهای رشد به گیرنده های سطح خارجی سلول های اپیدرمی، فیبروبلاست ها، استئوبلاست ها و سلول های اندوتلیال متصل می شوند. این امر فرآیند بهبود زخم را از طریق افزایش تکثیر فیبروبلاست ها، تشکیل ماتریکس خارج سلولی و سنتز کلاژن آغاز می کند.
PRP همچنین پتانسیل محدود کردن التهاب در محل زخم را دارد که بهبود زخم را بهبود می بخشد. ماکروفاژها همچنین به محل زخم جذب می شوند که از طریق فعالیت باکتری کش خود، بار زیستی زخم را کاهش می دهد. اثبات شده است که پی ار پی در برابر اشریشیا کولی، استاف اورئوس و کاندیدا آلبیکنس موثر است. علاوه بر این، پی ار پی باعث افزایش رگ زایی و اپیتلیال شدن در زخم های مزمن و غیر التیام می شود.
کاربرد بالینی پلاسمای غنی از پلاکت در مراقبت از زخم
کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت برای زخم های مزمن با علل مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. درمان با پلاسمای غنی از پلاکت می تواند از نظر بالینی در درمان انواع زخم های زیر استفاده شود:
زخم‌های دیابتی: مطالعات انجام‌شده برای مشاهده کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت در زخم‌های دیابتی اندام تحتانی، نتایج بهبود قابل‌توجهی را در بیماران تحت درمان با(پی ار پی) PRP اتولوگ نشان دادند. زمان بهبود زخم نیز با استفاده از درمان پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) کاهش یافت. با این حال، در مقایسه با سایر روش‌ها، شواهد کافی برای تعیین برتری (پی ار پی) PRP نسبت به سایر نتایج مراقبت از زخم وجود نداشت.
زخم های مزمن: در چندین مطالعه تجربی، زخم های غیر التیام بخش با علل مختلط با پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ درمان شده اند. همه این مطالعات کاهش قابل توجهی را در اندازه زخم با حداقل عوارض جانبی نشان داده اند. همچنین کاهش قابل توجهی در درد و التهاب با استفاده از درمان اتولوگ PRP وجود داشت.
برخی از خدمات کلینیک زخم تراپیست، کلینیک درمان زخم در تهران:
گروه درمانی زخم تراپیست با بهره گیری از روش های علمی و بروز آماده است تجارب خود را جهت درمان انواع زخم های عفونی،پای دیایتی،زخم بستر،جراحی و سوختگی بکار بگیرد.
تلفن‌های تماس:
۰۹۳۶۷۴۱۳۹۴۵
۰۹۹۰۱۳۱۱۳۸۴
مشاوره و تعیین وقت درمان زخم
