درمان زخم سوختگی شامل پاکسازی و دبریدمان و تغییرات پانسمان زخم سوختگی معمولی است که معمولاً از عوامل ضد میکروبی موضعی استفاده می کند. در همین راستا، هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه کدام عامل یا پانسمان برای پوشش زخم سوختگی برای جلوگیری یا کنترل عفونت یا بهبود بهبود زخم بهینه است وجود ندارد.
انتخاب و استفاده از پانسمان های زخم سوختگی و عوامل موضعی به ماهیت و وسعت زخم سوختگی، کیفیت یا حالت خاص زخم (مثلاً آلودگی، عفونت) و سابقه آلرژی بیمار بستگی دارد. پانسمان ها و درمان های موضعی که در یک مرکز خاص استفاده می شوند به ترجیحات و تجربه، در دسترس بودن و هزینه های منطقه ای و فردی بستگی دارد.
رایج ترین پانسمان های زخم سوختگی و عوامل موضعی در بزرگسالان و کودکان در اینجا بررسی می شود. طبقه بندی و مدیریت سوختگی ها بر اساس عمق سوختگی و مدیریت تخصصی سوختگی در مکان های آناتومیک خاص به طور جداگانه بررسی می شود.
مراقبت موضعی از زخم سوختگی با هدف محافظت از سطح زخم، حفظ محیط مرطوب، بهبود زخم سوختگی، و محدود کردن پیشرفت زخم سوختگی و در عین حال به حداقل رساندن ناراحتی برای بیمار انجام می شود. توجه به این مسئله که ضد میکروبی های موضعی همراه با مراقبت های اولیه مناسب زخم استفاده می شوند.
سطوح زخم سوختگی مستعد تجمع سریع باکتریایی با پتانسیل عفونت وسیع هستند. اقدامات برای کاهش احتمال عفونت شامل اقدامات مناسب کنترل عفونت، درمان موضعی ضد میکروبی و دبریدمان/برداشتن زخم سوختگی در صورت نیاز است .
استفاده از پانسمان نوین ،اغلب برای به حداقل رساندن آلودگی متقاطع توسط پاتوژن ها (مثلاً استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) که می تواند باعث عفونت زخم سوختگی، تأخیر در بهبود زخم و از دست دادن پیوندهای پوستی شود، توصیه می شود. زخم هایی که عفونی می شوند، علاوه بر رژیم انتخابی برای مراقبت موضعی زخم، نیاز به درمان ضد میکروبی سیستمیک و تزریقی دارند.
با کمک پانسمان ها انواعی از عوامل ضد میکروبی را می توان روی سطح زخم سوختگی اعمال کرد،مثل پانسمان های هاوی نقره و عسل
در ابتدا پس از آسیب، ممکن است تعیین دقیق عمق زخم سوختگی دشوار باشد، و از آنجایی که زخم های سوختگی اغلب دارای عمق های مختلف هستند، ممکن است بیش از یک نوع مراقبت از زخم موضعی لازم باشد.
درمان زخم سوختگی بر اساس عمق زخم سوختگی به طور خلاصه بیان شده است و در جاهای دیگر با عمق بیشتری مورد بحث قرار گرفته است.
از گاز به تنهایی باید اجتناب شود مگر اینکه گزینه دیگری وجود نداشته باشد (یعنی داروهای ضد میکروبی موضعی در دسترس نیستند). گاز خشک تشکیل دلمه را افزایش می دهد، که عموماً با وقوع مجدد اپیتلیال شدن، خود به خود جدا می شود. با این حال، هنگام برداشتن گاز، درد می تواند قابل توجه باشد.
فیلم‌های غیر چسبنده یا گازهای توری ریز (در ترکیب با ضد میکروبی‌های موضعی) پانسمان‌های رایجی هستند که برای پوشاندن زخم سوختگی استفاده می‌شوند، اما بسته به کیفیت خاص پانسمان می‌توان از فیلم‌ها، فوم‌ها، آلژینات‌ها، هیدروکلوئیدها و هیدروژل‌ها نیز استفاده کرد (مثلاً نقره).
به عنوان مثال، سوختگی با ضخامت جزئی دارای مقادیر متوسط تا زیاد اگزودا است که به طور مناسب با فوم ها و آلژینات ها مدیریت می شود. در مقایسه، برای یک محل اهداکننده پیوند که دارای اگزودای حداقل تا متوسط است، استفاده از پلی اورتان، هیدروکلوئیدها یا هیدروژل ها ممکن است کافی باشد.
پوشش زخم سوختگی تمیز و بدون عفونی نیز می‌تواند با استفاده از پانسمان‌های بیولوژیک یا جایگزین‌های پوستی انجام شود. اینها یک بار اعمال می شوند و به زخم می چسبند و با پیشرفت بهبودی خود به خود جدا می شوند.
تغییر پانسمان باید به اندازه کافی مکرر باشد تا اگزودا را کنترل کند، اما نه آنقدر مکرر که با اپیتلیال شدن مجدد زخم تداخل داشته باشد.تعویض پانسمان بسته به مقدار اگزودا و انتخاب ماده پانسمان از دو بار در روز تا هفتگی متغیر است. اگر در مقدار زیادی اگزودا،عفونت وجود داشته باشد، تغییرات پانسمان مکرر انجام می شود .
ضد میکروبی های موضعی باید با تغییر پانسمان به آرامی حذف شوند. شستشوی زیاد و دبریدمان تیز ضروری نیست و ممکن است مانع از بهبودی شود. مدیریت درد در ارتباط با مراقبت از زخم سوختگی به طور جداگانه مورد بحث قرار می گیرد.
رویکرد ما به زخم سوختگی موضعی به طور خلاصه در موارد زیر بیان شده است :
●زخم سوختگی سطحی: زخم های سوختگی سطحی با پانسمان پوشانده شده اند که به بهبودی پوست و بازسازی مجدد پوست کمک می کند. به طور کلی، سوختگی‌های سطحی نیازی به درمان ضد میکروبی ندارند، اما برای سوختگی‌های سطحی گسترده، ممکن است از داروهای ضد میکروبی موضعی برای جلوگیری از کلونیزاسیون و در عین حال حفظ محیط ترمیم زخم مرطوب استفاده شود.
علاوه بر این، از آنجایی که سوختگی های سطحی با ضخامت جزئی ممکن است همیشه به راحتی از آسیب های عمیق تر تشخیص داده نشود، بهتر است از عوامل ضد میکروبی موضعی استفاده شود.
ما معمولاً با یک پماد یا کرم ضد میکروبی ترکیبی (مثلاً پلی‌سپورین) که با یک پانسمان غیر چسبنده پوشانده شده است شروع می‌کنیم. در مجاورت چشم ها از پماد چشمی بدون استروئید استفاده می کنیم.
●زخم های سوختگی عمیق:زخم های سوختگی عمیق نیاز به برداشتن زخم سوختگی و پوشش پیوند/فلپ دارند. محل زخم سوختگی عمیق اغلب ممکن است یک الگوی مختلط از آسیب با نفوذپذیری متفاوت و عملکرد مانع به خطر بیافتد.
نقش عوامل موضعی در این محل‌های زخم، به تاخیر انداختن شروع عفونت تهاجمی قبل از برداشتن زودهنگام جراحی بافت غیر حیاتی است.
چالش این است که بسیاری از این محصولات توانایی تیم سوختگی در ارزیابی کیفیت، وسعت و عمق آسیب را مختل می کنند. به این ترتیب، قبل از مراقبت های قطعی و برداشتن زخم سوختگی، اغلب ابتدا یک پانسمان گاز اولیه استفاده می شود.
اسکار با ضخامت کامل، بار بیولوژیکی و باکتریایی را از بین می برد، عوارض و مرگ و میر را کاهش می دهد و در عین حال کارآیی پانسمان های زخم، بیولوژیک ها، بیوسنتتیک ها و پوشش قطعی را تسهیل می کند. پس از دبریدمان و/یا برداشتن اسکار، اگر پیوند فوراً انجام نشود، برای درمان موقت زخم، از گاز توری ریز همراه با ضد میکروبی‌های موضعی، معمولاً عوامل یا پانسمان‌های حاوی نقره (مانند سیلوادن، سولفامیلون، اکتیکوت) استفاده می‌شود.
یک پانسمان موقت مرطوب و با حداقل چسبندگی تا زمانی که دبریدمان قطعی یا برداشتن جراحی انجام شود، تهیه کنید. پوشش موقت با آلوگرافت، بیولوژیک، و بیوسنتتیک زمانی که بستر زخم بهینه شده باشد قابل استفاده است. همچنین از پانسمان ها پس از جراحی برای پوشاندن و محافظت از پیوندهای پوست و محل های اهداکننده پیوند پوست استفاده می شود.
● درمان زخم سوختگی کلونیزه/آلوده/عفونی – هنگامی که آلودگی با استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) مشکوک/تأیید شد، درمان ضد میکروبی موضعی جهت دار (مثلاً پماد/کرم موپیروسین) باید به عنوان درمان اضافه شود.
برخی از خدمات کلینیک زخم تراپیست، کلینیک درمان زخم در تهران:
گروه درمانی زخم تراپیست با بهره گیری از روش های علمی و بروز آماده است تجارب خود را جهت درمان انواع زخم های عفونی،پای دیایتی،زخم بستر،جراحی و سوختگی بکار بگیرد.
تلفن‌های تماس:
۰۹۳۶۷۴۱۳۹۴۵
۰۹۹۰۱۳۱۱۳۸۴
مشاوره و تعیین وقت درمان زخم
